Bois 1920 – Sushi Imperial (2005)

Japonların geleneksel yemeği sushi ismini bir parfüme vermek acaba iyi fikir mi? İşin ilginci, ismi sushi olan parfümü Japon markasının piyasaya sürmesini beklerdik fakat İtalya merkezli niş parfüm evi Bois 1920’den gelmiş bu hamle 2005 yılında. Muhtemelen Japonya denince akla ilk gelen marka olan sushi yemeği, Enzo Galardi isimli İtalyan parfümöre ilham vermiş. İşte size Sushi Imperial.

İlginç ismine binaen, epeydir merak etmekteydim Sushi Imperial’i. Bois 1920’nin sevilen parfümlerinden Sushi Imperial hakkında pek bilgi yok çünkü kendi siteleri bir süredir kapalıymış. Baharatlı oryantal tarzına yakın olduğu söylenen Sushi Imperial’in açılışı buruk turunçgillerle gerçekleşiyor. Ferah sayılamayacak mandalina başlangıca damgasını vururken, ona yavaş yavaş anason eşlik etmeye başlıyor. Oldukça tatlı üst notaları anasonlu mandalina gibi kokuyor. Orta kısımda bu yapı kısmen devam ediyor. Partiye bu sefer kuru baharatlar katılıyor. Tarçın, orta kısımda kendisini gösteriyor. Bu andan itibaren turunçgilli anasonlu tarçın kokusuna dönüşüyor. Tatlılık hala mevcut. Alt notalarda tonka fasulyesi bulunuyor sanki. Biraz da kadifemsi paçuli var bence. Paçuli köksü ve tozlu değil. Son bölüm çok çarpıcı gelmedi bana.

Sushi Imperial, tavrını baharatlı turunçgillerden yana kullanmış. Buruk ve tatlı turunçgiller (mandalina ağırlıkta), kuru ve sıcak baharatlar (tarçın, zencefil olabilir) ve tabii ki anason, parfümün ana aksını oluşturuyor. En özele indiğimdeyse turunçgil-anason ikilisinin parfümü domine ettiğini ve başından sonuna kadar bir şekilde var olduklarını düşünüyorum.

Anason notasını sevmesi ve kullanması zor bulurum parfümlerde. Genellikle burnu zorlayan tırmalayıcı karakteri oluyor anasonun. Onun için anasonun içine girdiği parfümler bana pek konforlu gelemiyor. Sushi Imperial’de yeterince kaliteli verilmiş notalarda sorun olmasa da, turunçgilin, anasonun ve sıcak baharatların karışımı halindeki genel yapı, benim için biraz fazla geldi. İsmindeki sushi göndermesini düşünerek, parfümün daha az tatlı olmasını beklerdim. Tonka fasulyesi epey iş görüyor geri planda. Turunçgillerin, sushi yemeğiyle nasıl ilişkisi var anlayamadım. Parfümün ismiyle kokusu arasında konseptsel anlamda kopukluk var sanki.

Sonuç olarak hassas sinüslerimi ve atak yapmaya müsait migrenimi tetiklemeye uygun bir parfüm izlenimi veriyor. Kimi kullanıcıların bahsettikleri yapaylığı anlayabiliyorum. Notalar tek tek kaliteli ama çok fazla burun tırmalayan ve zor notayı birleştirmeye çalışmış bay Enzo. Ve ortaya uyumsuz bir kompozisyon çıkmış gibi hissediyorum. Bazılarının elmalı keke benzettikleri Sushi Imperial, bana göre anasonlu tarçınlı çaya daha yakın duruyor. Sanırım Sushi Imperial pek bana hitap etmiyor.

Parfümün genel yapısı eski, tozlu ve köhne değil. Günümüze yakın ve modern. Çoğu yerde uniseks olarak sınıflandırılsa da erkek kullanımına yakın duruyor. Sıcak yapısı ve baharatların yoğunluğu sebebiyle sonbahar-kış mevsiminde kullanmak uygun olacaktır.

EDT formunda. Kalıcılığı idare eder. Fark edilirliği yüksek değil. Kokusunun tasarımını markanın kurucusu Enzo Galardi yapmış.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran Dinçer beye teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/6

Hafta Sonu Çekilişi (Kazanan Açıklandı)

Asil: sertanaktas89@hotmail.com

Yedek: Ozgeekurt@gmail.com

Yukarıdaki fotoğrafta karlar içinde mışıl mışıl uyuyan Vertus’un Vanilla Oud isimli parfümünü, çekilişle bir kişiye hediye edeceğim. Çekiliş için tek şartım “parfummerakiofficial” Instagram adresinin takip edilmesi. Instagram adresini takip ettikten sonra bu başlığın altına çekilişe katılma isteğinizi bildirip, e-posta adresinizi de yazmanız önemli çünkü eğer kazanırsanız, size e-posta
üzerinden ulaşacağım.

Çekiliş 14 Ocak Cumartesi günü saat 20.00’de başlayacak ve 15 Ocak Pazar günü saat 20.00’de katılım sona erecek. Çekiliş sonucunu, pazar günü yine bu başlıktan açıklayacağım. Lütfen herkes tek sefer katılsın, aynı kişiden gelen birden fazla mesajı ciddiye almayacağım.

Herkese bol şans.

Parfüm Merakı’nın resmi Instagram hesabı: https://www.instagram.com/parfummerakiofficial

Dunhill – Icon Absolute (2015)

İngilizlerin sevilen markası Dunhill’in, 2015 yılında piyasaya sürdüğü Icon, yurtdışında oldukça ilgi görmüş ve övgülere mazhar olmuştu. Geçtiğimiz aylarda bende kullanmış ve çok başarılı bulmamıştım Icon’u. Yine 2015 yılı içinde Icon’a hemencecik kardeş geldi. Icon Absolute, kardeşi Icon’dan farklı olarak EDP formunda ve koku anlamında aralarında büyük benzerlik bulunmuyor. Icon Absolute, kendisine Ortadoğu pazarını hedeflemiş anlaşılan.

Nereden mi biliyorum? Hem içeriğindeki oud notasından hem de pazarlama cümlelerinden. Birçok ana akım markanın koleksiyonlarına oud temalı parfümler eklediğini düşünürsek, Dunhill’in, bu trendi kaçıracağını sanmak saflık olabilir. Gerçi Icon kadar ilgi görmemişe benziyor Icon Absolute. Yine de merak ettim oud temasının Dunhill yorumunu.

Parfümün başlangıcı koyu, karanlık ve acımsı öd ağacıyla gerçekleşiyor. Kimilerinin ilaç kokusuna kimininse plastiğe benzettiği başlangıcı konusunda haklı olabilirler. Evet biraz zorlayıcı ama ilginç ve kuru açılışa sahip Icon Absolute. Yüksek kaliteli değil ama garip şekilde çekici. Orta kısımda acımsı kuru öde, safran ve kuru baharatlar ekleniyor. Safran, baharattan bir parça önde. Ne yazık ki safranla uzun zamandır yıldızımız barışamıyor. Orta notalar pek bana göre değil. Son bölümde öd geri çekilirken, misk kendisini ortaya çıkarıyor. Orta bölümün sonlarında karşımıza çıkıveren kuru, karanlık deri, alt notalarda da var. Ancak alt notalarda o kadar zayıflıyor ki kokusu, algılamak neredeyse imkansız.

Fani burnuma dayanarak söyleyebilirim ki, Icon Absolute öd-deri-safran üçlüsü üzerine oynamış. Tabii öd başrolde. Tatlı olmayan ve acımsı öd, hem zorlayıcı hem de gizemli. Öde destek veren deri de kuru ve plastiğimsi ama rahatsız edici yapaylığa sahip değil. Safran ve misk ise üçüncü karakter olmayı aralarında paylaşıyorlar.

Şimdi biliyorum ki öd temalı parfümlere hayran değilim. Son yılların en trend içeriği olan ödü, çoğu zaman kendime yakın bulamıyorum. Icon Absolute’da durum pek değişmiyor. Parfümün genelinde hafiften kaba bir zorlama var. Oldukça erkeksi aromaya sahip olduğunu söylemeliyim. Tatlılığın olmaması sevindirici. İlacımsı öd ve plastiğimsi deri ise şaşırtıcı ve kafa karıştırıcı. Karanlık ve koyu karakteri ilginç ama performansı ve oturmamış yapısı hayal kırıklığı. Adeta zıtlıkların parfümü.

Sonuç olarak çok sevdiğimi söyleyemesem de, eğer Arap-Ortadoğu esintisini yaşayabileceğiniz uygun fiyatlı öd parfümü arıyorsanız Icon Absolute’ya şans verebilirsiniz. Günlük kullanıma pek uymayacak, genç arkadaşların hoşuna gitmeyecek, sıcak ve ılık mevsimleri sevmeyecek bir parfüm Icon Absolute.

Kokusunun tasarımını Carlos Benaim yapmış. EDP formunda. Kalıcılığı eh işte. Fark edilirliği zayıf.

Koku Güzelliği:10/6

Olivier Durbano – Black Tourmaline (2007)

Aslına bakarsanız taşlarla şifa dağıtma işlerine pek inanmam. Son yıllarda bir trenddir gidiyor, “şu taşın acayip faydası var, bu taştan kolye yaparsan depresyonun biter, öteki taşı bileğine bastırdın mı bütün kötü enerjini alır” tarzı olaylara pek aldırmasam da, son günlerde kullandığım parfüm, karşıma bir taş çıkarıverdi: Turmalin.

Yarı değerli taşlardan kabul edilen turmalin taşının birçok çeşidi varmış. Siyah Turmalin taşının, bir niş parfüme isim babalığı yaptığını görüyoruz. Uzun zamandır ismini farklı yerlerde gördüğüm ve hakkındaki övgüleri okuduğum, Olivier Durbano’nun Black Tourmaline’i bugünkü yazı konuğum. Kendi sitelerinde odunsu, baharatlı, dumansı olarak sınıflandırılmış Black Tourmaline.

Parfümün başlangıcı yeşil ağaçsı yapıyla gerçekleşiyor. Çam ağacı reçinesine benzettiğim üst notaları doğal ve kaliteli. Orta kısımda kuru baharatlar yeşil çamsı kokuya eşlik etmeye başlıyor. Biber, kakule, kişniş muhtemelen var. Orta bölümünün ilerleyen saatlerinde deri ve tütsü de katılıyor partiye. Orta bölümü fena değil. Son kısımda büyük değişiklik yok. Miskin ağırlığını arttırdığı kapanışı, genel kompozisyonla uyumlu.

Black Tourmaline, ağaçsı, reçineli-tütsülü bir parfüm bana göre. Çam ağacına benzettiğim yapı, başlangıçtan kapanışa kadar devam ediyor. Çam ağacı ormanına girdiğinizde ya da çam ağacının üzerindeki akmış reçineyi kokladığınızda, aklınıza Black Tourmaline gelebilir. Baharatlar var ama çok keskin ya da bağımsız değiller. Yeşil ağaçsı ana yapıda bir detay olarak kalıyor baharatlar. Kimi yorumcular paçuliden bahsetmiş ama bence baskın değil paçuli.

Black Tourmaline, rahatsızlık vermeyen, gayet kaliteli, erkeksi, ağaçsı bir parfüm. Ne yazık ki pek derinliğe sahip değil. Düz çizgide ilerliyor ve neredeyse hiç değişmiyor kokusu. Bu anlamda biraz hayal kırıklığı yaratıyor. Onun dışında parfümde ciddi problem göremedim.

Sonuç olarak harika bir parfüm değil. Çarpıcı da değil. Özgün ve sıradışı da değil. Ortalama üzeri kalitedeki ağaçsı-reçineli-tütsülü niş parfüm. Koku anlamında Clive Christian – V For Men’i anımsatıyor. Kimi yorumcuların Ralph Lauren – Polo Classic’e (yeşil şişe) benzetmeleri gayet anlaşılabilir. Evet, bence de andırıyor Polo Classic’i. Gerçi Polo Classic’te müthiş bir paçuli, son noktayı kokuyordu. Black Tourmaline’de daha canlı, dinamik ve ilkbahar kullanımına uygun bir yumuşaklık var. Ferah diyeceğim ama değil, ağır desen sayılmaz. Onun içindir ki, doğanın uyanmaya başladığı ve ağaçların yemyeşil yapraklarını açtığı serin ilkbaharda kullanmak harika olacaktır.

İsmindeki siyah vurgusuna aldanmayın çünkü koyu ve ağır kokmuyor Black Tourmaline fakat hafiften dumansı ve gizemli olduğu söylenebilir. Aslında günlük kullanıma çok uymayabilecek tematik bir çalışma. Günümüzün modern parfümlerine benzemiyor. Tatlılık az ve kuru. Üst yaş gruplarını hedeflediğini düşünüyorum.

EDP formunda. Kalıcılığı gayet iyi. Fark edilirliği yüksek değil. Kokusunu, markanın kurucusu Olivier Durbano tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/7